هدف از این تحقیق بررسی آمایش سرزمین و منطقه بندی در ایران با فرمت docx در قالب 38 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب

منطقه بندی در ایران(مروری بر تجارب منطقه بندی کشور)

3-1سابقه منطقه بندی درایران

 مهم ترین منطقه بندی ها

منطقه بندی های طبیعی

3-2-2-1-1منطقه بندی اهلرز

3-2-2-1-2منطقه بندی جاماب

2-3-2-2-1 منطقه بندی آموزش وپرورش

2-3-2-2-2 منطقه بندی جهاد سازندگی

2-3-2-2-3 تعیین مناطق محروم

3-2-2-6 منطقه بندی طرح جامع تولید وتوزیع پروتئین

2-3-2-3 منطقه بندی به منظور تعیین مناطق برنامه ریزی

2-3-2-4  منطقه بندی سیاسی – اداری  کشور

2-3-3 بررسی پوشش تئوریک زیست منطقه گرایی

منابع

«نخستین خطوط تفکیک سرزمین در ایران از تلفیق طبیعت وفضای سکونتگاهی انسان شکل گرفت زیرا اقوام آریایی در مهاجرت خود به ایران که از هزاره اول قبل از میلاد آغاز شده بود .باتوجه به تقسیمات درون قومی خود که شامل مادها،پارسها وپارت ها بودند به ترتیب در نواحی مرکزی وشمال غرب ،غرب وجنوب وجنوب غربی وشمال شرق وشرق مستقر شدند.این تقسیم بندی نزدیک به 2400 سال دارای کاربرد اساسی در مدیریت سرزمینی در ایران بود.

ایران در دوران مادها  به سه قسمت تقسیم شده بود که اسامی آنها به شرح زیر است : ماد کوچک(آذربایجان)، ماد بزرگ(عراق عجم وکردستان)، اگیانا(ری وولایات اطراف آن). دیاکونوف می گوید:کشور به ماد اتروپاتن،ماد سفلی وماد پارتاکنا تقسیم می شده است . در دوران انوشیروان و در عهد ساسانی ایران به چهار پاذوکس تقسیم شده بود .پاذوکس به رئیس یا امیر ناحیه گفته می شد ودر پارسی ،پاذوسبان ودر عربی فاذوسبان یا فادوسبان حوانده می شد .درواقع محدوده واحد های سیاسی اداری را یک پاذوکی ومسئول اداری – سیاسی آن واحد را پاذوسبان می گفتند. این چهار پاذوکس عبارت بودند از باختر(ایالت شمال)، نیمروز(ایالت جنوب) خوراسان(ایالت شرق)وخوروران(ایالت غرب).»(احمدی پور ،1382)

تنوع قومیت ها ،منابع واقلیم در سرزمین پهناور ایران ،سبب شده است تا منطقه بندی سرزمین در ادوار مختلف تاریخی جزئی تفکیک ناپذیر از اهداف اصلی حکومت ها باشد .تقسیم ایران هخامنشی به ساتراپ ها توسط داریوش اولین تجربه ایران از تقسیم سرزمینی بود که حکایت از دیرینه بودن این سنت در اداره  امور کشور دارد .  «تقسیمات سرزمینی در ایران باستان از یک سو متاثر از وضعیت فضایی- مکانی سرزمین ایران بود. از طرف دیگر تعیین شده از سوی پادشاه که در راس تشکیلات اداری وکشوری قرارداشت. مقصود از این تقسیمات نیز گاهی مبتنی بر مالیات (عامل اقتصادی – اجتماعی) بود وگاه مبتنی بر عامل نظامی(سیاسی – نظامی).»(شیرازی ودیگران ،22:1382)